مصطفی احمدی روشن هم شهید شد و راه را روشن تر از قبل برای ما گذاشت که ان شاء الله بتوانیم ادامه بدهیم.نکته ای که خیلی وقت ها معمولاً فراموش می کنیم این است که کار خود را کمی آسان در نظر می گیریم و فکر می کنیم که باید آن قدر جلو برویم که به امثال شهید احمدی روشن برسیم(چه کار ساده ای!). حال آن که این راه را که خود شهید رفته است و اگر قرار است ما کاری بکنیم باید در ادامه ی راه این شهید باشد. این جاست که سختی کار دو برابر می شود! یعنی ما که به احمدی روشن برسیم تازه اول راه است! به قولی باید بر شانه های احمدی روشن برویم تا بتوانیم افق بالاتری را رقم بزنیم. هم چنان که او بر شانه های دیگرانی رفت که دیروزمان را به بهترین نحو رقم زدند. حال این ماییم و این میدان که آن قدر باید محکم گام برداریم تا با قدم هایی استوار بر شانه های مصطفی قرار بگیریم و سست نشویم که شانه های مصطفی جای سستی و لغزش نیست.
«نثار روح شهید احمدی روشن یک صلوات»